Sylwester

fot. Sylwester 20092010 w pałacu Biesiadów w Milęcinie. Biba trwała 4 dni będąc całkowitym szałem i najlepszym przejściem w nowy rok w moim życiu jak do tej pory.

NOS W SOS! 

Lubię nosy.

Patrzcie ile tam nosów, nochalów, nochalków i noseczków.

Chodzę i przymierzam różne nosy. Duże i małe, ładne i brzydkie, bulwiaste i smukłe, garbate i proste. Ale tych idealnych nie dotykam. Te są nudne. Bez wyrazu, charakteru. Nic w nich nie ma, tylko ta sztywna perfekcja.

Jak idzie sobie nos ulicą, to trzeba patrzeć czy jest wysoko czy nisko. Te celujące w niebo będą opowiadały o pieniądzach, podbojach miłosnych i szalonych imprezach ale nie będą rozumiały sarkazmu ani nie znały pojęcia autoironii. Te które ciągną się po ziemi też nie będą odpowiednie. Jedyne co potrafią wspominać to szelest kartek książek, parę anegdot o znajomych i swojej pasji, która zapewne jest fascynująca lecz należy umieć ją zaprezentować w odpowiednim świetle by nią zarazić.

Ludzie zakochani mają bardzo specyficzne nos. Nie ze względu na kształt lecz przez to co z nich można wyjąć. Małe chmurki, kłębki niebiańskiej bieli, dzięki którym unoszą się parę centymetrów nad podłożem. Śmieszne, bo jak taki nos pali papierosa to też ulatuje z niego coś podobnego. Tylko że na tym dymie nie da się zbudować podniebnej krainy. To często zwodzi. I spada się na ziemie. Upadki czasem bolą, ale wtedy, zawsze, pojawia się nos podobny do mojego. Tak sobą kreci i kręci że, aż stwierdzam że nie ma co się smucić bo, nos to nos i zawsze ma racje.

Szukam takiego nosa który będzie idealnie nie doskonały.

Znowu mam zimny nos. Ktoś mi udzieli policzka żeby go ogrzać?

Wiem że wszystkie nosy w moim otoczeniu teraz zbierają chmury i płoną żywym ogniem.

I jak zawsze mój nos jest zimny i tylko sprawdza czy coś może do niego pasować ale i tak nie zmienia temperatury. I jak go znam to zapewne jeszcze długo taki pozostanie.

Kasia Nosowska -   0