"Wierzę w szczęście, w ludzką siłę granic nieznającą.
W przepraszam, proszę i kocham z wnętrza płynące - prawdziwe.
Wierzę w uśmiech, z radości życia zrodzony, co zło w dobro przemienia - bez słów.
I choć lęk przed samotnością serce rozrywa - przetrwam ! Bo nie rodzimy się po to, by odejść bezdźwięcznie.
Skrzydła podcinane wiecznie odrastać będą... "