Uwielbiam chodzić do parku :) szczególnie z przyjaciółmi :) Tam zawsze jest czas na własne przemyślenia, łzy i radości... A najwspanialsze jest to, że zawsze z siadamy na naszych ulubionych ławkach... Może to dziwne ale tak już jest. Na żadnej nie rozmawia się tak jak na tej z którą wiążą się wszystkie wspomnienia. Zarówno te które umacniają przyjaźń jak i te przykre. Ale niestety one też muszą być. Naszym zadaniem jest tylko dbanie o to by tych dobrych było o wiele więcej :)