Najmniejszy Jarmark Świata...

Atmosfera taka wielkanocna.

Słońce świeci.

Gdzieś tam nawet i tęcza się wtrąca.

Na mieście poruszenie.

Krzyki, korki,

otwarte galerie.

Drewniane domki jak z piernika,

tysiące podarków,

pachnąca choinka.

Ktoś jeszcze kupuje ostatnie prezenty.

Ktoś grzeje ręce kubkiem grzańca.

Ktoś inny śpiewa pod nosem kolędy z radiowęzła.

Dzieci w lesie bajek chichoczą nieśmiało.

Iluminacja świeci.

W tle wielka scena buduje się na Sylwestra.

A gdzieś tam daleko,

na małym rynku,

gdzie ludzie na łyżwach jeżdżą.

Z dala od tłumów,

szaleństwa,

grzańców.

Trwa Najmniejszy Jarmark Świata.

W drewnianej chacie

jak z piernika.

Trochę siana,

zwierzęta,

choinka z zapalonymi lampkami.

On i Ona.

Na Dziecię swe czekają.

Ostatnie tutaj osoby przebiegają spiesznie obok.

Do domów,

do świąt,

do marzeń.

A oni wtuleni w siebie,

w wyczekiwaniu,

oczekują szczęścia.

Najmniejszy Jarmark Świata.

Tak bardzo niezauważony.

A taki najważniejszy.

Z życzeń:

Miłości pełnej zaangażowania i akceptacji.

Atmosfery świątecznej.

Ciast pysznych.

Braku komercji zabierającej nam święta z prawa i lewa.

Rodziny, bo to wielki dar.

Szczerości, bo bez niej nie ma postępu.

Kacprowatości, bo tylko wtedy Święta są takimi, jakimi być powinny.

Zdrowia.

Szczęścia.

Marzeń spełnienia.

Pomarańczy i goździków.

Zapachu marchwiaka.

Dziwności.

Spontaniczności.

Śniegu, którego co roku brakuje.

Biegu.

Grania duszy.

Relacji międzyludzkich dobrych.

Spotkań ciekawych.

Kolęd grających w sercu.

Dobroci i prawości.

Otwarcia serca na Najmniejszy i najpiękniejszy Jarmark Świata.

Z życzeń bardziej osobistych:

Agacie, by te bezśnieżne święta przyniosły atmosferę.

Dżoanie, by przyjaźń nigdy nie ustała.

Patrykowi, by powiodło Mu się na nowej studenckiej drodze życia.

Kubie, byśmy jeszcze kiedyś mieli sobie wiele do powiedzenia.

Natalii, by była szczęśliwa.

Sylwii, by wszystko układało się w Jej życiu po myśli.

Kasi, byśmy częściej się widzieli.

Monice, by Warszawa i Wrocław wreszcie się spotkały.

Monice, by każdy plan wypalał w stu procentach.

Agacie, by pierniki częściej skłaniały nas do bycia razem.

Edycie, by każda potrawa była godna najlepszej Kucharki Świata.

Pioterkowi, by został Głosem Polski.

Marzenie i Adzie, by przyjaźń potrafiła zakryć nienawiść.

Oldze, by odwiedzili ją członkowie zespołu Raz Dwa Trzy Pięć lub innego 1D.

Adrianowi, by odnalazł miłość swego życia.

Grzegorzowi, by otworzył się przed ludźmi.

Oli, by była zawsze tak wyrozumiałą żoną jak jest.

Rafałowi, by odnalazł drogę swojego życia.

Ewie, by odrzuciła wszystkie swoje kompleksy.

Oldze, by wszystkie problemy odeszły w niepamięć.

Mopeusowi, by nic nie zdenerwowało Jej w nowym roku.

Wojciechowi, by zaakceptował swoje wady i miał odwagę być szczęśliwym.

Lucy, by zawsze była tak uśmiechnięta i zadowolona z pracy jak jest teraz.

Pyci, by częściej odwiedzała Wrocław.

Pony, by Wichrowe Wzgórze było miejscem samych pozytywnych wrażeń.

Wszystkim innym życzę, by wszystkie marzenia się spełniły.

Dedykacje?

Dla nas wszystkich, bo bez każdego z osobna te Święta byłyby niczym!

Wesołych Świąt! Rybakowych! Meri Kirihimete! God Jul!

Jasper (a friendly ghost)