Zamyslona w deszczu ! :)

Zwyczajnie myślę, że nie doceniam tego co mam i narzekam, bo mam zwyczajnie leniwy tyłek. Aczkolwiek nie jest mi łatwo, chociaż zresztą jak każdemu... Co nie zmienia faktu, że każdy jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. Coś się zaczęło zmieniać, z takim myśleniem przestalam się bać być sobą w towarzystwie. Czuję, że moje życie robi się coraz bardziej prawdziwe..Zrezygnowalam z pomocy w świetlicy z dziećmi jako wolontariuszka i zaczęłam w schronisku. Tak psy są lepsze od dzieci ! Bylam tam z koleżankami.. I może dlatego było też zabawniej. Trzeba było trochę zwolnić i zobaczyć do czego tak biegnę przez cały czas. Myślę, że otworzyły się przede mną drzwi na 'jeśli chcesz to możesz wszystko'. Pomogło mi w tym stwierdzenie, że Bóg zawsze na mnie liczy i kocha mnie tak, że nie mogę sobie tego wyobrazić, chodź cały czas próbuję ogarnąć jego miłość. To polega bardziej na wypełnianiu jego woli i przechodzeniu do niego, no i zwierzenia, Biblia, trochę filmików z yt. Życie staje się piękne ! Życzę wam wszystkim szczęścia i radości !