przeraził mnie błękit posępnej północy gdy niepostrzeżenie niebem mnie przytłoczył zapachniał Diorem zaszeptał wiatrem i smętne serce rozmroził światłem i milczeć kazał gdy protestowałam dłoń kładł na ustach gdy słuchać nie chciałam przeraził mnie Błękit nie swoim istnieniem a ty, że tak w nim się rozmiłowałam a w rozmiłowaniu się zapamiętałam przeraził mnie błękit i prysnął ku górze rankiem już blado się do mnie uśmiechał nie, nie, nie wolno mi go ściągnąć do siebie bo tutaj na dole przestanie być NIEBEM ...autor nieznany... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- jestem chora, chora, chora..aaa!! nienawidzę być chora...a fe:( dziś dodaje jakiś bazgroł, bo już nie mam ani siły, ani ochoty na robienie zdjęć... malowałam dziś, więc jak tylko się wykuruję, wstawię nowe rysunki... bo co można robić, leżąc w łóżku cały dzień? koszmar, bo ja nie umiem nic nie robić:( ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- cieszę się, że jest coś takiego, jak komputer i internet, można się jakoś z ludźmi normalnie porozumieć;) i dziękuję wszystkim za mnóstwo smsków:* kończę pozdrowieniami dla: wszystkich, którym się podoba mój kolorek włosków wszystkim, którym się nie podoba;) wszystkich, którzy tutaj zerkają i całej wspanialej reszty, której nie wymieniłam... i dziękuję za komenciki:)