Dla Kamili.

Myślę... myślę o różnych różnościach, nawet o takich o których wstyd myśleć. Jest tak naprawde tylko jedna osoba której mogę o tych rzeczach mówić. Bez osądzania, bez wytykania, bez zniechęcania. Jest nią Kamila. Ona jest dla mnie zawsze i wszędzie i ja dla Ciebie moja "izolantko" też chcę być. Wiesz o mnie więcej niż najbliższa rodzina, no bo i w sumie zaliczasz się do niej. Chciałabym żebyś teraz siedziała koło mnie i żebym mogła powiedzieć Ci co w mej głowie jest. Wiesz jak trudno mi okazywać uczucia... te prawdziwe. Sama nawet nie wiem co jest tego powodem, choć może i domyślam się... ty pewnie też. Piękne jest to że są rzeczy które wiemy o sobie tylko i wyłącznie my. Nikt więcej. Bo i po co nam to by wiedział ktokolwiek z otoczenia... ?? Zeby współczół? Dawał szczególne względy? Zachowywał się inaczej w stosunku do nas niż innych?? ... Nie! To było by dla mnie zbyt straszne. I tak czuję, że niektórzy wiedzą o mnie więcej niż powinni.

Dziś myślałam o tym jak cudownie byłoby zanurzyć się w totalnej pusce, w głebi jasności i w dziurze wypełnionej niewidocznym puchem nicości. Po prostu zniknąć i nie czuć już nic... Nie być zmuszanym do bezsensownej egzystencji... życia- jak to niektórzy nazywają.

Będę kończyć bo po coż pisać więcej... Ja wiem że ty wiesz. Ty wiedz, że i bez słów zbędnych zrozumiem Cię.

Ona + Ja = JEDNA CAŁOŚĆ <---- gdy jestem z Tobą o dziwo niczego mi nie brakuje... Ni chłopa ni baby ni słodyczy ni... niczego.