Myśli wędrowne ..

Myśli wędrowne ..

Żyje­my. Wszys­cy ra­zem i każdy z osob­na ma­my jakąś his­to­rię do opo­wie­dze­nia. Ma­my swo­je smut­ki i uśmie­chy. Rzeczy, które kocha­my i których niena­widzi­my. Przy­jaciół i wrogów. Ale naj­ważniej­sze: żyje­my. Pędzi­my wciąż ku niez­na­nemu. Każda godzi­na jest dla nas niewiadomą. Cały czas przez naszą głowę prze­wijają się myśli, których nikt nig­dy nie poz­na. Jes­teśmy za­gadką, mniej lub bar­dziej poz­naną przez in­nych. Pat­rzy­my na świat różny­mi ocza­mi. Codzien­nie mi­jamy ludzi, których naj­praw­do­podob­niej nig­dy więcej nie spot­ka­my. Którzy, tak sa­mo jak my, dźwi­gają na swych bar­kach his­to­rię życia. Zacho­wuje­my się, jak­byśmy ba­li się choć na chwilę zat­rzy­mać, usiąść na ław­ce i poob­serwo­wać otaczający nas świat. Tak, jak­by ta chwi­la za­pom­nienia miała spra­wić wyrzu­cenie z raz ob­ra­nego to­ru. A prze­cież jed­no nic niez­naczące spoj­rze­nie, które rzu­camy światu w tej właśnie chwi­li, nig­dy już nie wróci. Myśli, którym poświęca­my cen­ne se­kun­dy, odejdą w za­pom­nienie. Wy­pełni­my swo­je za­danie. Prze­miniemy. 
Proszę, usiądź więc koło mnie i opo­wiedz mi swoją his­to­rię.

http://www.youtube.com/watch?v=g4UDeQTjMYk&feature=endscreen