To zdjęcie będzie mi towarzyszyć zawsze, tak samo jak wspomnienia.

To niesamowite uczucie móc dzielić z kimś "miłość" do maszyny

lub w moim przypadku do zwierząt (jeździectwo).

Brakuje mi naszej gski. Przez to,że Misiek miał wypadek jeszcze długo sobie nie pojeździmy. No ale cóż ważne, że mnie posłuchał i nie sprzedał. 

Polskie (i nie tylko) drogi czekają na nas. 

***

Od 7 sierpnia mam już załatwiony obóz.

Będę spełniać się jako animatorka i opiekun obozu.

Wyzwanie podjęte. Dam z siebie wszystko.

Plany na przyszłość: Edu. elementarna i terapia pedagogiczna.

Zdecydowałam się wreszcie.

---- szczerze jakoś nie potrafię uwierzyć nadal w siebie. Nie dochodzi do mnie, że już tyle za mną, tyle osiągnęłam, dzięki  mojemu wysiłkowi. Zaczynam nowy etap, magisterka przede mną, niedługo się wyprowadzam z domu, z K. się układa, z Miśkiem także (choć mi głupio, że tak się nienawidzimy z jego przyjacielem, cóż nie będę mojemu mężczyźnie wybierać kumpli, rozumiem to co się dzieje, różne światy się stykają.)---

Dobra zmykam ogarnąć mieszkanie, idelany czas gdy pada ^^

W tym momencie piję kawkę z błotkiem na twarzy  i mi wyjątkowo dobrze

tak bezproblemowo jak na razie. Za tydzień weselicho a w ten piątek grill.

Jednak wolę żeby w piątek nie padało, ha!

Buziaki kochani ;* (nie wiem kto tu czyta moje wypociny, ale to pisanie oczyszcza mnie bardzo- potrzebuję tego.)

***

"dla naszych sióstr i braci wspomniania trzeba ocalić" PMM & Kali