.....

Wspomnienia są, były i zawsze będą, głęboko w nas, tam gdzieś daleko. Wspomnienia, których nie da się wymazać, serce jak dzwon pozostawia bałagan....

"Zaczęło się to dawno, kiedy jeszcze nie widziałam, nie rozumiałam tego co mnie otacza.Te dawne wspomnienia, które pamiętam były dawno temu, lecz pamięć pozostanie. Nie rozumiem, czemu los wszystko skreśla, dzieciństwo, dom, życiowa agresja, postawa, umysł i silna wola, koledzy, rodzina i stara dobra szkoła, przyjaciele i szkolne wagary. Pierwszy pocałunek, nowa odsłona siebie, pierwsza kłótnia i wyprawa przed siebie, szare, ciemne ulice, których zawsze się bałam, nie było zawsze dobrze, żeby los się uśmiechał, nie raz płacz zawitał na mej twarzy los czasami nienawiścią darzy, te spoko marzenia, które nigdy się nie spełnią, te sny wspaniałe i patologiczny pierdol, czasami myślałam, że życie nie ma sensu, dlatego jestem tu jestem w tym samym miejscu."

Ból.......teraz wiem co oznacza to słowo... :(((

nie ma słów żeby opisać to jak się teraz czuje. nie można opisać bołu jaki się czuje po utracie najlepszego przyjaciela. nic nie boli bardziej. to tak jakbyś to Ty w połowie umarł......po straceniu osoby, której można było powiedzieć wszystko, każdy Twój sekret...nie można się pozbierać. teraz wiem, że ze mną nie można przyjaźnić się dłużej niż rok. tyko nie wiem co jest ze mną nie tak. starałam się żeby było jak najlepiej, no ale cóż to najwyraźniej nie wystarcza......