Nawet nie wiecie jaka jestem szczęśliwa. Świat jest cudowny, kwiaty kolorowe.. a wakacje w końcu są dla mnie radosne. Jeszcze wczoraj rano tak bardzo ich nie chciałam, ale już za pare godzin je pokochałam. W końcu skończyłam z tym głupim poczuciem winy. I powiem szczerze, nie było warto.. Nie wiedziałam, że tak głupio zakończona sprawa może mi sprawić tyle radości.

Hm.. czy płakałam, szczerze ? Tak, ale jakoś krótko i chyba w zasadzie z radości. Wszystko zaczyna się układać, naprawdę. Nigdy nie myślałam , że mogę być zadowolona z własnej w zasadzie klęski, która ostatecznie okazała się czymś wspaniałym.

Wiem, jestem strasznie niezdecydowana i zdrowo porąbana.. ale zaczynam kochać życie za to że w ogóle jest.

W tym miejscu chcę bardzo podziękować Gabrysi , za coś za co chciałam ją zabić.. a teraz jestem jej wdzięczna. Kocham Cię Mała.

Mamy 2 miesiące, a może i więcej.  Powracają stare znajomości.. Dziękuję :*