HiT cz.4

Gdy próbowaliśmy się z wielką mocą ciężko i bez przerwy harując niczym młe czerwone mrówki harujące w wielkim mrowisku w naszych jakże pięknych zacnych i cudownych obdarzonych wielkim darem myślenia mózgaz wybił niewidzialny i niesłyszalny gong iż trzeba by sie zbierać aby zejść na dół na aule zespołu szkół technicznych ponieważ zbiża się nasz czas nasze jak to sie mówi 5 minut, choć akurat tutaj czas był bardzo zależny od długosći piosenek wykonywanych przez naszych pięknych cudownych zapierających wszystkim dech w piersiach ludziom jakże przystojnych, słodkich niczym piekna biała beza. I tak właśnie te oto cudownie piękne jakże prześliczne swoją cudownością onieśmielające zdjęcia które wykonał człek o bardzo rozwiniętym talencie artystycznym, który swą talenczością i pięknem zadziwia nawet najbardziej wymagających krytyków przedstawia: w lewym górnym rogu jakże piękny i cudowny zespół CiemnyshOrniS wykonujący swój jakże przesliczny układ, który wymagał wiele wysiłku i wiele nakładu sił a który wykonywany jest na ostatnim refrenie jakże pieknej, cudownej, zapierającej wszystkim dech w piersi piosenki ,,Serce w plecaku", która grana jest przez ten jakże sławny i lubiany zespół na grzebieniach, co wywołuje powszechny uśmiech na twarzach zarówno wielkiego i sznownego DŻURY jak i jakże zacnej i szerokiej widowni, ten jakże piekny i cudowny zespół z racji tego iż nie mógł podjąć bardzo ważnej decyzji czy śpiewać Bednarka czy Fasolki podjął bardzo ważną i odpowiedzialną decyzję iż połączy tych dwóch jakże sławnych i utalentowanych wykonawców (w co nikt nie śmie wątpić) i zaśpiewa ,,bursztynka" w wersji reggae wykonując przy tym jakże piękny i cudowny wymagający wiele wysiłku ale jednoczesnie cieszący wszystkie serca układ choreograficzny charakterystyczny właśnie dla Kamila Bednarka na którym mari pendzel (Buba) grała na pięknym i cudownym cajonie imieniem Laurenty, którego pożyczyliśmy od jakże pieknego cudownego, służacego pomocą dyrektora Osiedlowego Domu kultury ,,Akwarium" przy ulicy Pułaskiego w Rzeszowie przy której to równierz ulicy mieści się gimnazjum nr1 im. Kazimierza Pułaskiego do którego to gimnazjum chodzi Esnela, Eugi oraz beduiński prostak (Powzia) a Esnela na tej właśnie piosence grała piękny idealny dźwięk na drumli który na końcu piosenki brzmiał ,,PIPĄ" a Tusio grał w tej właśnie piosence na prześlicznej harmonijce jedną ręką wykonując przy tym równocześnie przepiękny układ choreograficzny z Farfenem, w prawym górnym rogu zespół równie piekny i utalentowany CiemnyAran, który na tym zdjęciu przedstawiony jest w czasie gdy wykonuje którąś ze swych dwóch pięknych piosenek: idzie rajd, w której Epril mógł wykazać się swoim talentem śpiewaka śpiewając w tak świetny sposób, że na wszystkich twarzach pojawiał się uśmiech i wktórej też oto bardzo pięknej i cudownej piosence wszystkim równie wielce jak Epril zaimponowała Dżordana, która to oto pieknie, cudownie, niepowtarzalnie rozpierając nas wszystkich energią śpiewała zdanie :,,Ni do cepa się nie nada ni do wideł tyż" a szczególnie pięknie w tym otao jakże pięknym i cudownym zdaniu śpiewała słowo tyż, lub piosenkę sześć gór i cztery szczyty, która jest piosenką wymyślona przez jakże pięknego cudownego Tusia i która jest piosenką bardzo piękną. wzruszającą i poruszającą każde serca, nie mozna pominąć oprócz śpiewaków w tym pięknym zespole świetnego gitarzysty czyli beduińskiego prostaka oraz świetnego bongosisty czyli Skuba oraz ich pięknego układy, który jednak musiał ulec lekkiej zmianie z racji tego iż zespołowi przeszkadzały mikrofony, w lewym dolnym rogu widnieje piękne i cudowne zdjęcie Ciemnegorynia, który śpiewał niczym najbardziej cudowny śpiewak z conajmniej dwudziestoletnim doświadczeniem a który ten oto piękny mężczyzna śpiewał jakże bardzo cudowną piosenkę ,,Poszukiwania", która jest piosenką tek piękną i cudowną że aż nie mogę wyjść z podziwu nadf tą piosenką lecz bardziej piękną i cudowną jest piosenka ,,Mały książe aniołów", którą również śpiewał ten piękny i cudowny mężczyzna a która napisana jest przez jakże piękną i cudowną druhnę Szczękę (Jaw) a która jest tak wzruszająca że wzruszyła by nawet najbardziej twardy i głazowaty głaz, na zdjęciu w prawym dolnym rogu jest chyba najpiękniejsze zdjęcie buby jakie kiedykolwiek w życiu widziałam, Buba powinna być dumna że ma takie piękne zdjęcie w dodatku z pięknym stussiem w ręce, ktory prawie by  nie był na hicie ponieważ skrzywił mu się gryf gdy Jawetke potrąciła swym autem jakaś głupia i niedorozwinięta kobieta ale cud sprawił że stuś na hicie był.  Oprócz tego występowao bardzo wielu wykonujących wzruszające pieśni zespołów oraz solistów w tym Rejmania, która śpiewała tak pięknie,że nikt nie miał wątpliwości do kogo będzie należało pierwsze miejce w kategori solistów, a która równierz śpiewała piosenkę napisana przez Jawetkę. Stwierdzam że jawetka powinna dostać nobla w kategori poezja bo piosenki to też poezja jakże piękna i cudowna. Niestety nie obejżeliśmy dokładnie wszystkich poniewaz co chwilę znowu wychodziliśmy z auli aby móc dalej się próbować poznając coraz to nowe zakątki szkoły. Po przesłuchaniach wróciliśmy do szkoły postawowej numer 2 w Leżajsku znowu cudem uchodząc smierci bo na tej drodze jest przecież tyle niebezpieczeństw i pułapek, iż ciężko je wsystkie ominąć,chociaż ich nie ma, mijając w czasie tej drogi kwiaciarnie w której bubciek, Jawcio i Czantuch zamawiały kwiaty na urodziny Fruźka aby pożałował zdania: ,,Ciekawe kogo jesze do mnie przyślecie?". W szkole z racji tego że nasze brzuchy burczały jak najbardziej wygłodniały niedźwiedź w pięknym leżajskim lesie przy klasztorze, w którym jest jakże piękna i zacna droga krzyżowa i piękny i zacny mur z rysunkami np. skrzydeł, w którym to oto murze ukryliśmy któregoś pięknego dnia kredę, a w którym zapewne nie ma niedźwiedzi pierwsze co zrobiliśmy to poszliśmy na obiad na który jak co roku był pyszny zadziwiający swoim samkiem bigos, który podano nam w jakże pięknych śnieżnobiałych miseczkach, które dosłownie oślepiały nas swoją bielą i blaskiem myślę że tym bardziej smaczny,że każdy z nas był bardzo głodny no bo chwile wsumie nic nie jadł. Później każdy z nas chwile odpoczoł po tych jakże trudzących nasze serca i nogi przesłuchaniach, tańczył belgijkę na górnym korytarzu z różnymi druchami i druhnami z leżajska, rzeszowa, przemyśla, mielca i nie tylko co jest czynnością rozwijającą wszystkie partie ludzkiego ciała, poszedł po jedzenie i picie do biedronki jakże pięknego i cudownego sklepu, który można w całej Polsce znaleźdź ponieważ nie mieliśmy nic do picia a nasze gardła usychały niczym kaktus na pustyni potrzenujący hektolitry wody, który wcale tych hektolitrów wody nie potrzebuje, rozmawiał ze starymi znajomymi za którymi każdy z nas bardzo się stęskił lub poznawał nowych bardzo fajnych i ciekawych ludzi. Potem każdy z 64 ADH ,,CIEMNI" uczył się tańczyć bardzo cudownego tańca uwielbienia do piosenki ,,Nasz Bóg jest potężny w mocy swej" na której według mojego skromnego zdania ludzie bardzo pięknie grają na skrzypcach a który ten taniec wykorzystamy na naszej mszy, którą obstawiamy muzycznie w każdą 3 niedzielę miesiąca o godzinie 13 a którą to mszą dziękujemy wspaniałym ojcom Dominikanom, za to że mozemy miec u nich w klasztorze harcówke.  Ten taniec rozbudził w naszych sercach żywy niczym najbardziej żywy żywiciel na śiwcie ogień miłości i wiary, który jest czymś bardzo ale to bardzo ważnym, tak ważnym że nie może tego nigdzie zabraknąć i nikt nie może od tego uciec.

________________________________________________________________________

Już bolą mnie paluszki moje krzywe od pisania

Ale i tak was kocham i lubie epicko pisać fotoblga

Pisała wasza Esnela

Która ma smoka oczywiście

Miłej lektóry i powodzenia w czytaniu