Dróg jest tak wiele, lecz nie każda z nich prowadzi do celu, próżno schodziłem wiele z nich i wiele czasu straciłem. Wiele planów i wiele pięknych snów odprawiłem gdzieś w zapomnienie, ciężko mi zasnąć, gdy burzliwe myśli dręczą sumienie.
O sobie: Samotne oko, chwytające chwile życia najbardziej ulotne - obiektyw. Moje okno na świat daleko wykraczające poza szarą codzienność. Widzę wszystkimi kolorami tęczy każdego człowieka... jego troski, zmartwienia - ale też piękno jego radości, uśmiechu. Nie ma na świecie rzeczy, której bym nie uwiecznił. Duchy, powiadasz... to tylko cienie ludzi, a właśnie cień jest wszechobecny tam, gdzie światło okala to, z czym spotykamy się na co dzień. Aby zrozumieć istotę tego co rzeczywiste i nierzeczywiste, pokazuję świat tak jak ja go postrzegam... wielobarwne kompozycje, nieco kontrastu... czasem sepia. Cóż - nie każdy ma w życiu piękna ulotne chwile na co dzień. Obserwator widzi tylko to, co jest. Ja widzę to co być może.