czesć 3

wdrapała się z nim do wynajmowanego przez niego mieszkania. Wyciągnęła klucze z jedo kieszeni. Ze zdenerwowania nie mogła trafić w dziurke od klucza. On przysiadł na chwile na schodku... O, puchowe poduszki, to skoro tu sa to on się prześpi. No i ona zanowu go trąca i znowu karze mu wstawac. No co z nią. Weszli do mieszkania. Poszla do pokoju, położyla go na kanapie i poczekała aż zaśnie. Zasnął. Wyszła szybko. nie wiedziała co zrobić, czy zostawic drzwi otwarte. Hm. No trudno. Przecież nie mogła go zamknąć bo musiałaby zabrac jego kulcze... Zatrzymała sie przed klatką. wyciągneła komórkę i wyslałam do niego sms-a "zadzwoń jak sie obudzisz. Przeszła przez pasy. w kolko myśła tylko o jednym : on własciwie nigdy nie mówił za wile o swoich problemach, zawsze pomagał jej i wysłuchiwał, ale od 19 lat nie pamietała kiedy on tak na prwade potrzebował pomocy. Po za jednym razem gdy mial problem z dziewczyna. Własciwie to ona wtedy nie za bardzo mogla, a raczej nie chciała mu pomóc. Była zwyczajnie zazdrosna. doszła do przystanku. Wsiadła w najszybszą 24 i włączyl a mp3. Nie chciała uż więcej myśleć co mogło się stać, że on doprowadził się az do takiego stanu. Musialo to być coś bardzo poważnego. Nie chiciała o tym myslec, ale nawet słuchjaą c muzyki nie mogła odpędzić wyrzutów sumienia. Czemu nie zadzwoniła wcześniej, nie spotkała się.

Na odpowiedź na sms-a czekała 3 tygodnie.