najgorszą możliwą opcją jest czekanie..na coś co prawdopodobnie może się nie zdarzyć. tkwić w wierze, nadzieii i oczekiwaniu.. tylko po co to wszystko skoro to tylko bardziej doprowadza człowieka do gorszego samopoczucia psychicznego? przecież każdy ma swój mały sposób na radzenie sobie ze swoimi problemami, uczuciami i bólem, choć przecież nie zawsze on jest dobry. nic nie ukoi zranionej duszy czy serca jak tylko..no właśnie, co? 

czas wcale nie jest dobrym lekarstwem. czy nie byłoby lepiej zareagować niż czekać na to, że czas sam to za nas załatwi, że wszystko minie? czy to nie byłaby lepsza opcja? wybierając czas jako lekarstwo można coś stracić albo też zyskać, tak samo jak i w przypadku reakcji, zrobienia czegoś..chociaż złudna nadzieja i intuicja podpowiada, że lepiej byłoby zareagować..i więcej zyskać. 

ale na razie..można trochę poczekać.