` #4.

Już na prawdę nie wiem sama...

Niby wszystko się układa ale nadal jest tak samo. Dzisiaj wstałam o 6.30 nad ranem bo całą noc rozmyślałam nad swoim życiem. Doszłam do wniosku, że koniec chowania głowy w piasek. Czas zainwestować we własną przyszłość. Jutro pierwszy dzień w nowej pracy. Mam nadzieję, że jakoś mimo wszystko poradzę sobie ze swoim nowym wyzwaniem. Dzisiaj również Patricio się do mnie odezwał po dłuższej przerwie. Chciał się spotkać i pogadać ale ja odmówiłam. Nie mam zamiaru utrzymywać kontaktu z mężczyzną, który mnie oszukał i próbował wmówić różne bajki. Nie po to jestem człowiekiem rozumnym aby w jakieś intrygi się mieszać. Z drugiej strony... Spotkanie z nim  może by mi na psychikę ulżyło bo nadal chce mi się płakać. Nie wiem. Czas najwyższy iść do psychologa. Bo coraz bardziej dręczą mnie moje "demony". Masakra.