zdjęcie z serii: lubię tam być, bo lubię żarcie te. ale w sumie to nie wiem po co robiłam te zdjecie. damnmnnn

Ból ja­ki prze­zywał był nie do opi­sania. Przecież według ich planu mieli już  ra­zem za­sypiać i budzić się. Wspólne wspom­nienia były już tyl­ko je­go wspom­nieniami. Kochał. Tak sza­leńczo i bez opa­mięta­nia, a dziś mu­siał uczyć się miłości od no­wa.
Jak mógł to wszys­tko wyt­rzy­mać? Stał pat­rząc jej pros­to w oczy nie mogąc po­wie­dzieć jak bar­dzo mu jej bra­kuje. Jak tęskni i wa­riuje z roz­paczy. Pat­rzył na nią, a ona nie była je­go... To były naj­smut­niej­sze wie­czo­ry od lat. Znał tak dob­rze każdy za­kama­rek jej duszy. Znał wszys­tko, jed­nak ona na­dal nie poz­na­wała je­go. Za­kochi­wała się w zu­pełnie ob­cym człowieku. Wszys­tkie uśmie­chy i spoj­rze­nia ja­kimi go darzyła dziś były przez­naczo­na dla ko­goś in­ne­go. Jak bar­dzo to bo­lało wie­dział tyl­ko on. Jed­nak dla jej zdro­wia wyt­rzy­ma wszys­tko. Wie­dział, że są ta­kie miłości na, które war­to cze­kać, które wszys­tko przet­rzy­mają i będą wie­czne. Jeszcze wszystko będzie tak jak kiedyś , bo miłość nie przemija. Pamiętaj.

e-meile od Marzeny zawsze dobre :D