Tak cholernie sie rozczarowałam, tak czekałam na to lato....

Mam dość. Przysięgam, że czekam z niecierpliwoscią na wrzesień, nawet październik, kiedy to minie zagrożenie

pęknięcie pierdolonej śledziony, i może reszta też sie już skończy.

To upokarzające nie mieć siły podnieść czajnika z wodą.

W kurwe mać.

Pozdrawiam tego, który mnie zaraził, wyrwałabym jaja gnoju, albo jajniki Ci.

Utop sie w rosole.

Nidgy też nie spodziewałam sie, że własnie Robert Pater, który do jakiegoś tam jeszcze czasu

wydawał mi sie lekko sfrajerzałym chłopczyną o brzydkich lokach, będzie w stanie.

Być przy mnie przez pierdolone 2 tygodnie, codziennie,

podawać mi pod nos jedzenie i picie, zapieprzać mi do skelpu po podpaski, Boże, o 9 rano.

Masować stopy.

Że miał jeszcze siłe z głębokim przekonaniem wmawiać mi, że jestem piękna -> spocona, opuchnięta na twarzy, z wysypką i pokręconymi włosami oraz gorączką 39, utrzymującą się dzień czternasty.

Nawet nie wiesz, jak Ci cholernie,cholernie za to  wszystko dziękuję.<3

Kochany.

I dzięki Maciek, tez :)