Pradawna Ścieżka

Jest w Kozim Grodzie taka dziwna ścieżka, co swoje uroki odkrywa dopiero po zachodzie Słońca, kiedy jest oświetlona blaskiem dalekich gwiazd. Dla zwykłych ludzi jest ona tylko legendą. Jednak nieliczni, Ci bardziej dociekliwi i skorzy do odkrywania tajemnic, gdzie te tajemnice można powiedzieć krążą im w żyłach, tak, oni wiedzą gdzie ta ścieżka się znajduje.

Prawdę o tej Pradawnej Ścieżce, pełnej tajemnic i paradoksów zdradziłem mojemu uczniowi, dla którego nadszedł "odpowiedni czas" ...na usamodzielnienie się. Po kilku dniach zdał mi sprawozdania z wyprawy po tej ścieżce, którą ja sam, osobiście przemierzam... codziennie. I uwierzcie, za każdym razem jest to zupełnie inna wyprawa.

StaryWujku! Przesyłam Ci wideo z wypraw tak jak mnie prosiłeś. Filmy są kiepskiej jakości, żeby nie zdradzać szczegółów osobliwości, które spotkałem po drodze. Na pewnosię nadadzą na yt. Przesyłam Ci również szczegółowe sprawozdanie z pierwszej nocy. Mam nadzieję, że będą one czytelne dla Twoich czytelników.

Była dokładnie godzina 22 kiedy stanąłem na początku tej długiej, prostej ścieżki ukrytej w głębokim mroku. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że w tym miejscu ciemności były większe niż czerń kosmos, być może ustępują one jedynie ciemnościom, w których mieszka sam Azathoth. Czyżby była to jakaś droga do wnętrza Ostatecznego Chaosu?

W oddali wydawało mi się, że widzę koniec ścieżki. Wstrzymałem oddech i zrobiłem pierwszy krok...

...byłem na drodze... w tym samym momencie blask gwiazd dziwnie się zakrzywił, a ja znalazłem się w środku ciepłych ciemności... Czym prędzej wyjąłem swoją latarkę... i zacząłem nagrywać film.

Na początku minąłem kałużę, zrobiłem to bardzo ostrożnie, ale bez ociągania się.

Kilka kroków dalej ujrzałem rolkę papieru toaletowego, przystanąłem przy niej i już się nachylałem, żeby ją zabrać, ale cofnąłem rękę i poszedłem dalej.

A dalej była dziwna brama, wyglądała jak brama wjazdowa na czyjąś posesję. Przy niej stała stara baba... łypała na mnie oczami i uśmiechała się. Ukłoniłem się jej grzeczni i poszedłem dalej.

Później było duże lustro, ustawione bezpośrednio na mojej drodze - chociaż nie wiedziałem o tym na samym początku. Mając doświadczenie ze starą babą, pomyślałem, że to kolejna dziwna postać, którą spotykam i...  ukłoniłem się samemu sobie.

Dalej przez jakiś czas nie było nic, później usłyszałem głos... ktoś szeptał w ciemności. Zatrzymałem się i nasłuchiwałem... głos jednak zamilkł.

Ujrzałem następnie światło... kiedy podszedłem do niego bliżej, zorientowałem się, że ono wychodzi ze mnie.... to była moja latarka.

Roztrzęsiony szedłem dalej i ujrzałem to czego się obawiałem najbardziej... kiełbasę z musztardą i chlebem. Byłem bardzo głodny, a wiedziałem, że nie mogę się zatrzymać na poczęstunek.

Później mijałem jeszcze... śledzie w cebuli, bigos i szarlotkę.

Ujrzałem również lodówkę, która była otwarta, a w niej dużo alkoholi... z Perłę Mocną na czele.

Ścieżka wydawała sobie ze mnie kpić... a być może ukazywała mi moje pragnienia...

Od tej chwili jak w transie szedłem przed siebie nie zwracając uwagi już na nic.

Przy końcu ścieżki siedział sam Sejtan i kazał pokazać rogi... gdyż w innym wypadku nikt nie wyjdzie ze ścieżki. Pokazałem mu i...  przeszedłem.

Później za sobą usłyszałem jego spokojny głos "no... to był ostatni klient, zaraz mam ostatni autobus..." W tym momencie odwróciłem się, a on mnie zobaczył. Zmienił wyraz swojej twarzy i powiedział
"zaraz mam... ostatni cug do Piekła..."  Po chwili schował telefon do kieszeni spodni i odwrócił się.

Do czytelników SW:

Dziwna to droga była. Po jej przebyciu wiedziałem tylko jedno. Muszę na nią wrócić następnej nocy! I tak też uczyniłem. Tym razem spokojniej i z większym zainteresowaniem podszedłem do spotykanych tam dziwności. Zostawiam dla Was również film  z tej drugiej wyprawy, jednak nie opiszę go, gdyż byłaby to z mojej strony przesada. Każdemu proponuję wejście na tą ścieżkę, przejście jej i kontemplowanie później, czym ona dla człowieka może być.

Pozdrawiam.

http://www.youtube.com/watch?v=yFnnQyU3Z2g