146.

70 KLIKNIĘĆ NASTĘPNA NOTKA.

Nasze życie wiruje, jak kule w bębnie totolotka

Jeździsz po mnie jak po drodze.

I oby nie wymyślili emotikony ' kocham cię ' bo nasze usta zapomną jak się te słowa wymawia.

zaliczmy ten świat jak ostatni menel kolejną swoją panienkę .

pod koniec swojego życia chciałabym się dowiedzieć ile razy udało mi się uniknąć śmierci.

Bo najważniejsze, to dać innym szansę.

Niby go nienawidzę, ale chciałabym z nim porozmawiać

- Lubię %

-Chyba kurwa na kalkulatorze .

zauważam nanosekundy bez Niego .

rodzice nawet nie posiadają takiej świadomości, że ich dzieci wypiły więcej wódki niż oni sami.

Wykształcenie nie piwo , nie musi być pełne.

Nasze serca pompują krew a łzy są słone. Wiem, że czasem sam tonę w morzu złych myśli i jedyne co z tego mam to psychiczne blizny.

Są takie piosenki, na których dźwięk wspomnienia stają mi przed oczami.

i tylko ten jeden jedyny uśmiech jest taki magiczny.

Ja wolę bluzę przesiąkniętą zapachem fajek, nie perfum.

- ale zimno . - pizga, jak cholera. - odpowiedział naciągając kaptur na głowę. zaczęłam szperać w kieszeniach. - kurde, nie wzięłam rękawiczek. - jęknęłam stukając zębami . - daj rękę . - zwrócił się do mnie , a ja spojrzałam na niego , sprawdzając czy to kolejny żart z jego strony . zaskoczył mnie . patrzył na mnie z troską wyciągając swoją dłoń w moją stronę . - mam Cię trzymać za rękę ? . - po prostu ją daj . - zrobiłam jak kazał . miał tak rozkosznie ciepłe ręce , że przeszły mnie dreszcze. wsunął nasze dłonie do kieszeni swojej kurtki splatając palce . uśmiechnęłam się do siebie i rozejrzałam . - wiesz , może lepiej puść . jak to zobaczy Twoja laska to będzie koniec . - masz racje .. - burknął pod nosem chcąc zabrać swoją rękę , ale mu na to nie pozwoliłam . - ej , powinieneś powiedzieć ' jebać to ' i trzymać mnie dalej. -zażartowałam , a on ku mojemu zaskoczeniu ścisnął moją dłoń i patrząc w okno jej szkoły powiedział : - jebać to. 

przychodzi moment, kiedy stajesz, zaciągasz ręczny w swoim życiu, bierzesz głęboki oddech i uważnie czytasz drogowskazy - kolejne kierunki, znaki, drogi, którymi możesz podążyć. a w głębi coś pęka, bo jedyne, co wydaje się na tą chwilę właściwe to cofnięcie się, ruszenie wstecz - do tych uśmiechów, do każdej z tych rozmów, do obietnic, które nie zostały dopełnione, do słów, do Jego głosu, dotyku, ciepła Jego oddechu. stoisz ze wspomnieniem zapewnień, że zasługujesz na kogoś lepszego, podczas kiedy serce wali jak oszalałe o żebra wygłaszając swoje racje z przypomnieniem, że On był wszystkim.