O sobie: Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie. Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać. Znaleźć harmonię, by świat był częścią mnie, bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce.
Wciąż chcę wierzyć w te ideały. Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy, że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem, krótkim przystankiem do stacji - wieczne szczęście..