Sedno.

DLACZEGO DUSZE, KTÓRE WIBRAJĄ WYSOKO, MAJĄ TRUDNOŚĆ ZE ZNALEZIENIEM STABILNEJ RELACJI?

Dusze, które osiągnęły pewien poziom (który w tym przypadku nazwiemy Starożytnym) nie chcą być w związku tylko po to, aby mieć partnera, potrzebują (prawdziwej) miłości, aby wspólnie wzrastać.

Zwykli ludzie myślą, że kochają, ale w rzeczywistości traktują drugą osobę jak swoją własność.

Są to Dusze, które miały wiele wcześniejszych doświadczeń i dlatego chcą wykorzystać tę inkarnację na Ziemi do ewolucji, nie chcą tracić czasu.

Są to dusze, które mają wyższy cel życiowy.

Stare dusze przychodzą na ten świat z jakimś celem, misją i często wierzą, że miłość może je odciągnąć od wypełnienia tego zadania. 

Zanim poszukają miłości u partnera, priorytetowo traktują swoją osobistą ewolucję i zrozumienie swojej misji życiowej. 

Ponieważ miłość wymaga dużo uwagi i poświęcenia, w końcu pomijamy najbardziej banalne relacje miłosne, chyba że jest to idealny towarzysz, komplementarny i powiązany z celem, który ma zostać wyrażony, w tym przypadku spotkanie odbywa się poprzez Boską Alchemię.

Starożytne dusze nie przystosowują się dobrze do konwencjonalnych spotkań, dla nich wszystko to jest bardzo powierzchowne, uwielbiają prawdziwe spotkania, uwielbiają dogłębnie poznawać, łączą się ze swoją Duszą i zawsze mają wymianę energetyczną.

Uważają seks za akt święty, niestety dzisiaj tego typu spotkania nie są częste, ludzie rozmawiają najczęściej przez aplikacje, platformy randkowe, a to nie pomaga, zwiększa trudność w znalezieniu miłości.

NIE lubi się bawić powierzchownie.

Typowa dynamika pary w stylu opery mydlanej: Poczekam, aż do mnie zadzwonisz, nie zadzwonię lub Będę udawał, że nie jestem zainteresowany to coś, czego stare Dusze nie lubią, nie mogą znieść tych małych postaci, są zamiast tego bardzo wrażliwe i prawdziwe, nie lubią konwencjonalnych kłótni par, są przejrzyste, bezpośrednie, nagie i to przeraża wiele osób.

SĄ BARDZO WYMAGAJĄCE

Starożytne dusze nie dogadują się z każdym, tylko po to, żeby mieć towarzystwo lub wypełnić luki. Jeśli uważają, że z tą osobą nie warto, to się poddają, w oczach innych wydają się zbyt wymagający, ale prawda jest taka, że chcą, żeby wokół nich byli tylko prawdziwi ludzie, z którymi mogliby dzielić życie.

Kochają siebie i potrafią kochać, miłość polegającą na akceptacji partnera, który wypełnia ich życie samą obecnością, w przeciwnym razie wolą być sami.

MAJĄ WIELE STARYCH RAN EMOCJONALNYCH

Starożytne dusze noszą ślady różnych ran emocjonalnych z tego i innych wcieleń. 

Zwykle te Dusze są wzmacniane przez doświadczenie, ale życie w tym wcieleniu nie jest dla nich łatwe. Mają wiele wyzwań do pokonania, niektóre bardzo bolesne, dlatego są bardzo ostrożni, ponieważ nie chcą już więcej cierpieć, i okazują szacunek tym, którzy przeżywają trudne chwile w imię rozwoju.

Aby nawiązać z kimś relację, muszą mieć poczucie, że dana osoba jest wystarczająco dojrzała, aby zrozumieć jej ścieżkę i ewolucję.

Czują, kiedy jest to prawdziwa miłość, a nie pożądanie.

CHCĄ  PARTNERA SPEŁNIONEGO I ZREALIZOWANEGO 

Dusze Starożytne potrzebują partnera, który chce być przy nich, który je szanuje i rozumie, nie może być z ludźmi, którzy je oszukują, opętają, przeciążają lub ograniczają. 

Chcą po prostu partnera, który rozumie związek tylko z punktu widzenia wolności i MIŁOŚCI.

Wiedzą, że związek może pójść do przodu tylko wtedy, gdy istnieje prawdziwa szczera komunikacja, czyste zrozumienie, poświęcenie i uczciwość; jeśli partner nie nadąża za nimi lub nie rezonuje z własną Wibrującą Częstotliwością, po próbie posłużynia jako bodziec do rozwoju związku, wykrywa moment nieudanego tarcia i decyduje się na lot sam, odłączając się i szanując więź wszystkiego, co zostało wspólne, szanując osobisty moment ewolucji.

- MonolituM o byciu Indygo